Κατά τον σχεδιασμό ενός δικτύου άρδευσης κρίνεται αναγκαία η αποτελεσματική διαχείριση του αέρα, καθώς δημιουργούνται προβλήματα κατά την πλήρωση, την λειτουργία αλλά και το άδειασμα των σωληνώσεων. 

Ο αέρας εισέρχεται μέσα στα δίκτυα συνήθως από ανοικτές πηγές λήψης νερού, από γεωτρήσεις-αντλίες, από ελαττωματικά εξαρτήματα σύνδεσης, από μερικώς γεμάτα δίκτυα, από τον στραγγαλισμό των βανών, καθαρισμό φίλτρων, από τα συστήματα υδρολίπανσης, σε περιπτώσεις ανωμαλιών του ανάγλυφου του εδάφους, κατά το άδειασμα των δικτυών στο τέλος της άρδευσης. 

Κατά την λειτουργία ενός δικτύου ο αέρας βρίσκεται  με την μορφή μικρών ή μεγάλων φυσαλίδων που εγκλωβίζονται συνήθως στα υψηλότερα σημεία μειώνοντας μερικώς ή και ολικώς την ποσότητα νερού που διέρχεται με αποτέλεσμα την  ανομοιομορφία ή την διακοπή του ποτίσματος αλλά και την αύξηση κόστους σε περίπτωση που λειτουργείας αντλίας. 

Λόγω της υπερπίεσης των φυσαλίδων μπορεί να προκληθεί αύξηση της ταχύτητας του νερού με αποτέλεσμα την δημιουργία  τοπικών πληγμάτων και φθορών, στις μεταλλικές σωλήνες σε συνδυασμό με τις μεταβολές της θερμοκρασίας μπορεί να προκαλέσει διάβρωση. Επίσης η παρουσία αέρα μπορεί να προκαλέσει προβλήματα σε όργανα του δικτύου όπως τα υδρόμετρα καταγράφοντας λανθασμένες ενδείξεις αλλά και γρήγορη φθορά ή της ενδείξεις πίεσης.  

Προβλήματα μπορεί να προκληθούν και από την έλλειψη αέρα σε ένα δίκτυο. Σε περιπτώσεις που το νερό έχει κατεύθυνση από υψηλότερο σημείο προς το χαμηλότερο και διακοπεί η ροή από κάποιο κρουνό στο υψηλό σημείο το δίκτυο αρχίζει να αδειάζει δημιουργώντας παράλληλα υψηλή αρνητική πίεση με αποτέλεσμα αν δεν εισαχθεί αέρας  την συμπίεση (πάτημα) και καταστροφής του πλαστικού σωλήνα. Ακόμα σε περιπτώσεις αδειάσματος σε ένα επικλινές δίκτυο με σταλάκτες, τα υψηλότερα σημεία αδειάζουν πρώτα, εισέρχεται στο δίκτυο αέρας μέσω των οπών των σταλάκτων, παράλληλα όμως ο αέρα μπορεί να συμπαρασείρει χώματα ή λάσπη και να δημιουργήσει φραξίματα στους σταλάκτες ή τις σωληνώσεις, ιδιαίτερα στα υπόγεια δίκτυα.  

Η διαχείριση του αέρα σε ένα δίκτυο άρδευσης μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά μέσω τον ειδικών βαλβίδων εξαερισμού οι οποίες τοποθετούνται σε κύρια σημεία και επιτρέπουν την εξαγωγή ή εισαγωγή αέρα, όχι όμως του νερού. Χωρίζονται σε 2 κύριες κατηγορίες: 

Κινητικές-Απλής Ενέργειας: ¨Έχουν την δυνατότητα να εξαγάγουν ή να εισαγάγουν αέρα μέσα στις σωληνώσεις μόνο στην αρχή ή στο τέλος της άρδευσης.